Obiecana relacja z XVII Harcerskiego Spotkania po latach
Jak obiecaliśmy wcześniej zamieszczamy relację ze spotkania w którym uczestniczyli min.Nasi przedstawiciele Dh.Danuta Sitek,Jan Kiełbowski i Janusz Turakiewicz.Poniżej realacja Dh.Andrzeja Nowickiego.Zapraszamy do lektury.
XVII Harcerskie Spotkanie po Latach, 2019
– relacja –
Niedziela, 22 września 2019 roku, Stary Młyn w Miedzeszynie. Siedemnasty raz, rok po roku, we wrześniu, w kompleksie hotelowym „Boss”, spotykają się instruktorzy harcerscy, stanowiący przed laty organizacyjną i programową czołówkę Związku Harcerstwa Polskiego. Tym razem było nas 135 osób. Jak zwykle słonecznie i dość ciepło.
O godzinie 12. spotkanie otworzył przewodniczący Komitetu Organizacyjnego spotkań Andrzej Ornat, serdecznie witając zebranych, a wśród nich byłych naczelników ZHP i ich zastępców, członków Rady Naczelnej ZHP, członków komend chorągwi i hufców, instruktorów Centralnej Szkoły Instruktorów Zuchowych w Cieplicach i Centralnej Szkoły Instruktorskiej w Warszawie, Rozgłośni Harcerskiej, Wydawnictwa Harcerskiego „Horyzonty” i pism harcerskich, Centrum Wychowania Morskiego i Wodnego oraz „Harcturu” i Centralnej Składniki Harcerskiej, a także kręgów seniorów harcerskich. Lata mijają – zauważył przewodniczący – a liczba uczest-ników spotkań właściwie nie zmienia się. Gdy jednych braknie z różnych powodów, stawiają się inni, czasem po 10-letniej przerwie, tak jak dziś liczna reprezentacja Chorągwi Kaliskiej.
Następnie Andrzej przekazał obecnym pozdrowienia od osób, które z ważnych przyczyn nie mogły na spotkanie przyjechać. Prosili o to: Stanisław Bohdanowicz, Ewa Gębala, Andrzej Gołąbek, Andrzej Górczyński, Henryk Górny, Krysia Jaworska, Bogusław Kazimierski, Wiktor Kinecki, Jacek i Gizela Korzyccy, Ewa Kowalewska, Celina Kotlewska, Kazimierz Lenarczyk, Bronek Leśniewski, Kazimierz Marcyniuk, Danusia Noszka-Leśniewska, Joanna Nowicka, Julian Nuckowski, Jurek Osmólski, Ryszard Pacławski, Władysław Pancerz, Barbara Poniatowska, Danusia Parys-Siodelska, Barbara Sankowska, Jadwiga Stasiak, Dariusz Supeł, Marzena Wierzcholska i Janusz Woźniak.
Uczestnicy spotkania uczcili pamięć druhen i druhów, którzy w minionym roku odeszli od nas na zawsze.
W naszym imieniu przewodniczący przywitał naczelniczkę Związku, hm. Annę Nowosad, kierownika Wydziału Seniorów i Starszyzny GK ZHP, hm. Bogdana Radysa oraz hm. Ewę Jóźwiak, przedstawicielkę Muzeum Harcerstwa.
Wspominając rok, który minął od XVI Spotkania, nasz przewodniczący przypomniał o nadaniu (w listopadzie 2018 roku) przez prezydenta RP pośmiertnie Orderów Orła Białego Andrzejowi Małkowskiemu i Oldze Drahonowskiej-Małkowskiej oraz o uchwale Senatu RP ze stycznia br. w 100. rocznicę śmierci druha Andrzeja i 40. rocznicę śmierci druhny Olgi. Treść uchwały wywołała liczne krytyczne uwagi w wielu naszych środowiskach. Istotne znaczenie miało opracowanie Jurka Chrabąszcza „Jest dobrze!” i przywołana w nim „Rzecz o ikonach ruchu z odrobiną patyny” z 2007 roku. Teksty uchwały i opracowań Jerzego zostały wówczas rozesłane uczestnikom spotkań drogą mailową.
100-letnią działalność ZHP w niepodległej Rzeczpospolitej konsekwentnie propagowała Główna Kwatera wśród dzieci, młodzieży i rodziców w kraju. Świetną do tego okazją był też udział reprezentacji ZHP w 24. Światowym Jamboree Skautowym w USA, latem br.
Jak w poprzednich latach, Andrzej zaapelował o pisanie wspomnień i wydawanie ich drukiem, aby pozostawiać świadectwo, że w tym 100-leciu BYLIŚMY.
W wielu regionach rozwija się działalność środowisk harcerskich seniorów oraz ruch przyjaciół harcerstwa. Bydgoskie Stowarzyszenie Przyjaciół Harcerstwa, pod przewodnictwem hm. Jana Graczkowskiego, włączyło się w publiczną zbiórkę funduszy na budowę pomnika Ofiar Zbrodni Pomorskiej. Z okazji XV-lecia działalności Stowarzyszenie Ruchu Harcerskiego „Czuwaj” (prezes hm. Janusz Woźniak) w Katowicach zostało odznaczone Złotą Honorową Odznaką Zasłużonemu dla Województwa Śląskiego. Od 20. lat owocnie działa Stowarzyszenie Przyjaciół Harcerstwa w Krakowie pod prezesurą hm. Danuty Noszki-Leśniewskiej. Na uwagę zasługuje praca harcerskich komisji historycznych, np. tej w Chorągwi Stołecznej pod przewodnictwem hm. Barbary Prószyńskiej.
Po tragicznej śmierci Pawła Adamowicza, prezydenta Gdańska i wiernego przyjaciela ZHP, w księdze kondolencyjnej został umieszczony wpis pożegnalny w imieniu uczestników Harcerskich Spotkań po Latach, podpisany przez jego inicjatorki, harcmistrzynie Danutę Parys-Siodelską i Krystynę Jaworską-Nowikow.
Naczelniczka ZHP przekazała Andrzejowi Ornatowi dyplomy honorowe z okazji jubileuszu 90. urodzin – hm. Bogdany Gajdeczkowej, wybitnej dziennikarki pism harcerskich oraz hm. Wiktora Kineckiego, naczelnika Związku.
Sześcioro spośród uczestników Spotkań po Latach obchodzi w 2019 roku 80-lecie. Uczci-liśmy ten jubileusz wręczeniem portretów i listów gratulacyjnych. To harcerskie osobistości powszechnie znane, szanowane i cenione, harcmistrzowie: Ireneusz Borkowski, Danuta Czerny, Janusz Dzido, Tadeusz Morawski, Barbara Sankowska i Marek Szypulski.
W imieniu jubilatów podziękował Tadeusz Morawski, wybitny instruktor Chorągwi Stołecznej, długoletni sprzyjający harcerstwu dyrektor w Ministerstwie Oświaty i Wychowania.
– Dziękuję, że zauważyliście nasz wiek – mówił z przymrużeniem oka Tadeusz – ale z drugiej strony nie ma się czym chwalić. Nasze życiorysy świadczą o tym, że „wszystko co nasze” oddaliśmy dzieciom i młodzieży, wszyscy przecież oddaliśmy harcerstwu. Podziękowania należą się Komitetowi Organizacyjnemu, a zwłaszcza jego przewodniczącemu Andrzejowi Ornatowi. Proponuję – zaapelował – żebyśmy zobowiązali się, że dotrwamy do Harcerskiego Spotkania po Latach, na którym Andrzej dostanie portret na jego 80-lecie. To tylko 7 lat!
Nawiązując do swej pracy w ministerstwie podkreślił, że w sferze partnerstwa szkoły i harcerstwa odniósł dwa najważniejsze sukcesy. Pierwszy – gdy wiceminister generał Zygmunt Huszcza powiedział, że po trzech latach zrozumiał, iż minister nie jest zwierzchnikiem naczelnika ZHP, a Główna Kwatera ZHP nie jest departamentem w ministerstwie. Drugi – gdy wraz z Henrykiem Klekotem, podczas spotkania z głównym finansistą MOiW, Eugeniuszem Buśko, doprowadzili do zmiany niekorzystnej dla ZHP instrukcji finansowej ministerstwa. Półgłosem Tadeusz dodał: – Nowa instrukcja wyszła za 2 dni, a nas bardzo bolały głowy. Wymienił też wiele osób z harcerskiej centrali, z którymi owocną współpracę pamięta.
Na usprawiedliwienie tak długiego przemawiania Tadeusz przytoczył modlitwę św. Tomasza z Akwinu (umieszczoną na grobie świętego w Tuluzie), błyskotliwie zauważając, że dotyczy ona też wielu obecnych:
Panie, Ty wiesz lepiej, aniżeli ja sam, że się starzeję i pewnego dnia będę stary. Zachowaj mnie od zgubnego nawyku: mniemania, że muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji. Odbierz mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek. Uczyń mnie poważnym, lecz nie ponurym. Czynnym lecz niena-rzucającym się. Szkoda mi nie spożytkować wielkich zasobów mądrości, jakie posiadam, ale Ty, Panie, wiesz, że chciałbym zachować do końca kilku przyjaciół.
Wyzwól mój umysł od niekończącego się brnięcia w szczegóły i dodaj mi skrzydeł, bym w lot przechodził do rzeczy. Zamknij mi usta w przedmiocie mych niedomagań i cierpień - w miarę jak ich przybywa, a chęć ich wyliczania staje się z upływem lat coraz słodsza. Nie proszę o łaskę rozkoszowania się opowieściami o cudzych cierpieniach, ale daj mi cierpliwość wysłuchania ich.
Nie śmiem Cię prosić o lepszą pamięć, ale proszę o większą pokorę i mniej niezachwianą pew-ność, gdy moje wspomnienia wydają się sprzeczne z cudzymi. Użycz mi chwalebnego poczucia, że czasem mogę się mylić. Zachowaj mnie miłym dla ludzi, choć z niektórymi z nich doprawdy trudno wytrzymać. Nie chcę być święty, ale zgryźliwi starcy to jedno ze szczytowych osiągnięć szatana. Daj mi zdolność dostrzegania dobrych rzeczy w nieoczekiwanych miejscach i niespodziewanych zalet w ludziach. Daj mi, Panie, łaskę mówienia im o tym...
– Powinienem modlić się tymi słowy każdego dnia, ale ciągle zapominam… Druhu naczel-niku, melduję, że skończyłem – zakończył Tadeusz.
Następnie głos zabrała naczelniczka Związku, hm. Anna Nowosad, po raz drugi uczestni-cząca w naszym Spotkaniu.
– Za nami dwa ważne wydarzenia: – mówiła – udział 450-osobowej (najliczniejszej od 1990 roku) reprezentacji ZHP w skautowym Jamboree w USA (na przełomie lipca i sierpnia) oraz sierpniowy 400-osobowy zlot kadry w „Perkozie”. Przed nami nadzwyczajny zjazd ZHP – to sytuacja, która odzwierciedla dyskusję i sprawy przetaczające się przez Związek. Trwa burza… Ale cały czas siedzimy przy jednym stole i rozmawiamy. Jako Związek Harcerstwa Polskiego wyjdziemy z tej burzy obronną ręką.
Andrzej Ornat podziękował Naczelniczce i życzył, aby po burzy nastąpił spokój.
Warto dodać, że Główna Kwatera ZHP zrobiła uczestnikom spotkania sympatyczny upominek – każdy dostał widokówkę przedstawiającą reprezentację ZHP na Jamboree, z dedykacją „Uczestnikom XVII Harcerskiego Spotkania po Latach. Czuwaj! – Naczelniczka ZHP hm. Anna Nowosad” (skan w załączeniu).
Uczestnicy spotkania z uznaniem przeglądali kolejne nowe wydawnictwa harcerskich środowisk: mazowieckiego, zaprezentowane przez Jerzego Kudlickiego – „Harcerze Warszawy i Mazowsza w Operacji Bieszczady-40”, kieleckiego – „100 lat harcerstwa na ziemi kieleckiej”, które przywiózł Andrzej Rębalski oraz suchedniowskiego – „Zeszyty suchedniowskie. Historia 4/2019”. Janek Kiełbowski przywiózł jeleniogórskie: „Odeszli na wieczną wartę” i „Sztandary jeleniogórskiego hufca ZHP” Adama Solarza.
Atmosferę spotkania wspierali harcerskimi piosenkami Krzysztof Jakubiec i Zbyszek Piasecki.
XVII spotkanie zakończyło się, jak co roku, w kręgu splecionych rąk.
Wiadomo już, że XVIII Harcerskie Spotkanie po Latach odbędzie się w dniu 27 września 2020 roku. Zapiszcie tę datę w kalendarzu i zawiadomcie o niej zaprzyjaźnionych instruktorów.
Do zobaczenia!
w październiku 2019 roku Andrzej Nowicki
w imieniu Komitetu Organizacyjnego
Harcerskich Spotkań po Latach